Polder De Eendracht, ten oosten van Eierland, werd bedijkt in 1846. De naam duidt op de voorbeeldige samenwerking tussen de stichters. Het nieuwe gebied, grenzend aan de Waddenzee, werd bouw- en weiland. Wad- en weidevogels gebruiken de polder als vlucht- en voederplaats. Vooral (rot)ganzen verduisteren het zwerk in hun eigen reservaat.
De Eendracht is helaas ook bekend door de watersnoodramp van 1953. De zwakke Eendrachtdijk brak in de ochtend van 1 februari 1953 door. Uit verschillende dorpen opgetrommelde helpers werden door het woedende water verrast. Zes mannen verdronken jammerlijk. De polderopzichter zei later bitter: “Waren alle daar aanwezigen op de boerderij Zeeburg gebleven dan zou er niets zijn gebeurd.”
In 1959 kwam er op de dijk een monument met hun namen en de inscriptie:
DOOR STORMVLOED OVERMAND BIJ BESCHERMING VAN HET LAND
Na een bijna-ramp in 1976 eisten kwade Texelaars in Den Haag onder het zingen van Geen gezeik, omhoog die dijk snelle actie van de overheid. In 1981 werden de dijken op veilige Deltahoogte gebracht. Ook dit feit wordt met een monument herdacht.
Foto: Bezoek van Koningin Juliana aan de ondergelopen polder De Eendracht. Met hoed burgemeester C.de Koning van Texel. Ps. In de tentoonstelling in het Watersnoodmuseum op Schouwen Duiveland was deze foto ook te zien maar het is dus echt op Texel.
