Vakantiepark De Krim dankt zijn naam aan een nog steeds bestaande boerderij aan de Krimweg uit 1845, gebouwd door P. D. Bakker. De naam raakte later in zwang voor het hele gebied van de Eierlandse Duinen. De Krim lag afgelegen, net als het gebied waar in de periode van de naamgeving de Krimoorlog (1853-1856) woedde.
Al in 1962 verwoordde het zeer bekende Texels raadslid J .K. P. Zwan zijn visie op de toekomst van het vakantiepark De Krim. In 1965 werd boerderij Veldzicht verkocht aan Coördinatiebouw Newomij. Na het vertrek van de familie Stoop vormde hun voormalige boerderij het begin van het toekomstige vakantiecentrum De Krim.
Begonnen werd met de aanplant van 2,5 hectare bos van de totale oppervlakte van tien hectare op het toekomstige recreatieterrein De Krim. Het aangezicht van de omgeving van De Cocksdorp zou in de jaren erna drastisch veranderen. De uitgestrekte landerijen en de kale duinen van het noorden van de polder Eierland gingen over in een bosrijke omgeving, die de belevingswereld voor bewoner en toerist voorgoed veranderd hebben.
Per 1966 werd op de tien hectare van de gemeente Texel door de Stichting Sociaal Toerisme ingericht als noodcamping, waarna in 1967 er zo’n 300 plaatsen op noodcamping De Krim waren.
In 1969 had de oprichting van het Aktiecomité plaats door onder anderen huisarts R. R. Siebinga, hoofd der school G. Monen en landbouwer J. van Heerwaarden, met de bedoeling het toerisme in de kop van Texel te stimuleren en de leefbaarheid en toekomst van het dorp veilig te stellen.
Er stonden 27 gegadigden garant voor een eigen start op De Krim. Dat jaar had de RST (exploitant van campings bij De Koog en Den Hoorn) al 19.520 overnachtingen op De Krim. Per 3 maart 1970 werden de statuten van de Krim vastgesteld en was J. C. Dros directeur. Naast hem bestond het bestuur uit R. R. Siebinga, F. Standaart, M.Boon en H.Holtman.
In oktober van dat jaar kwamen er subsidies vrij voor recreatie via CRM-gelden voor de aanleg van recreatiebos De Krim. Via een project voor werklozen legde de Grontmij onder leiding van Teus de Porto dit aan.
In juli 1971 verdubbelde het aandelenkapitaal van De Krim tot 432.000 gulden. Reclame bestond onder meer uit een luchtfoto van ‘Camping De Krim’ in het blad van de VVV Texel jaargang 26, nummer 1.
Inmiddels was er iets veranderd: de Duinweg heette nu Krimweg en het telefoonnummer 02222-275 bestond niet meer. Martin Warnaar werd in 1976 beheerder van De Krim, het adres was Krimweg 13. In de raadsstukken van augustus 1982 had de Vaststelling Bestemmingsplan De Krim plaats. Wethouder Nauta wees op de verstandige inzichten in 1974 bij de vaststelling van het Recreatiebasisplan destijds.
In juli 1979 waren er plannen de toegang tot De Krim te verplaatsen naar de Postweg, gelegen tussen het Molenbos en de Hollandseweg, hetgeen ook gebeurde. Kritisch raadslid D. Schilling vroeg in de raad: ‘Is er al contact met SBB geweest inzake het aanplanten van het nieuwe bos in De Krim?’ Hij doelde op bosuitbreiding naast het bestaande eerste bosje van SBB. Deze instantie had echter veel te weinig mensen en financiën. Dit vertaalde zich ook naar het onderhoud van de bestaande bosstand.
In november 1982 besprak de Commissie Ruimtelijk van de gemeenteraad de bebossing in de noordkop – 1e deel. Raadslid Poster drong in juli 1983 aan op de geplande ontsluitingsweg naar De Krim. Het antwoord: ‘Het heeft hoge prioriteit, maar het wachten is op financiering.’
Op 12 juni 1985 had de opening plaats van de nieuwe gebouwen op De Krim. Een week later vroeg raadslid Gel.Jansen in de Commissievergadering om de aanleg van een fietspad door De Krim, want het liep nog dood.
In 1986 was het Vakantiepark De Krim in aanbouw. Landbouwer J. L. van Exel van hoeve Blandeberg bewerkte de grond. Hij werkte het hele toekomstige bouwterrein af met een diepwoeler van 90 centimeter.
Per 31 mei 1986 was de start van de huizenverkoop De Krim, aanbieder was projectontwikkelaar R. Coltof. Een maand later kwam er het nieuwe openluchtzwembad op De Krim. Een naam voor de weg over het terrein was nodig en de naam Roggeslootweg, op voorstel van raadslid Gel.Jansen, werd via een raadsbesluit vastgesteld.
Erwin met broer Wim van der Linde deden anno 1987 aan paardenverhuur op De Krim waar op dat moment bungalows gebouwd werden vanaf de eerder door De Krim aangekochte hoeve Veldzicht.
Vanaf 1988 werd De Krim nog meer uitgebouwd. Belanghebbende particulieren kochten huisjes of caravans voor eigen gebruik of de verhuur. Marcel Wijtten kocht in januari 1994 hoeve Blandenberg van J. L. van Exel. Wijtten moest weg van boerderij Rio Grande vanwege de gewenste uitbreiding van De Krim met een golfbaan op het terrein van Rio Grande.
Reeds in 1996 polste Martin Warnaar, inmiddels directeur van De Krim, landbouwer en buurman Hans Witte voor een eventuele baan voor onderhoud van het golfbaanterrein van De Krim. De baan werd ingevuld en in juni 1997 ging golfbaan ‘De Texelse’ open bij de Krim.
Anno 2000 was De Krim een alom gewaardeerde speler op de Texelse toeristenmarkt met talloze eigen activiteiten. Steeds kwamen er plannen ter verbetering van het park en de golfbaan. In april 2001 kreeg De Krim het predicaat ‘Zilverberk Park.’
r werden markten, tentoonstellingen en congressen (onder meer over klimatologie) en beurzen gehouden. De infrastructuur is aangepast op een natuurvriendelijke wijze. De sloten werden omgezet in duinbeken.
Na jaren van inzet en betrokkenheid bij de opbouw en ontwikkeling van De Krim nam directeur M. Warnaar in 2003 op 59-jarige leeftijd afscheid. Zijn opvolger per april 2003 was Iwan Groothuis, die eerder werkte bij Walt Disney in Parijs en bij Van der Valk hotels. De rijdende trein ging door en in mei startte de bouw van een nieuw kinderparadijs.
En dan ineens kopte de krant in juni 2003: ‘De Krim financieel in zorgwekkende situatie.’ Dit nieuws scheen echter over te waaien, want in september startte De Krim een groot natuurbouwproject aan de zuidwestkant van het bungalowpark met een zogenoemde graafwespenoever.
De Krim kreeg in 2004 een maïsdoolhof ter grootte van 1,7 hectare op initiatief van makelaar Paul van Heerwaarden in samenwerking met ondernemer Erwin van der Linde en Krim-directeur Iwan Groothuis.
Vakantiepark De Krim maakte een goed jaar en had in 2004 een omzetstijging van vier procent. In juni 2005 verbleven scholieren uit Beslan, waar een groep terroristen hun school had aangevallen, in het vakantiepark.
Voor de Krim was 2006 ook een memorabel jaar voor De Krim toen het park in het nieuws kwam met chalets voor mindervaliden. Verder stond er een kunstijsbaan in de planning. In 2008 had een volgende stap in het beleid van De Krim plaats: het sloeg de vleugels uit buiten het eigen terrein en kocht bungalowpark ‘t Hoogeland aan de Californiëweg van de familie W. F. van der Werf. Bij de Krim werkten op dat moment al 70 personen in vaste dienst.
Anno 2010 was De Krim met 500 bungalows en kampeerterrein de grootste op Texel en is De Sluftervallei het tweede park in grootte. De expansiedrift was nog niet voorbij en in 2011 kocht De Krim het hotel Molenbos aan het begin van het dorp De Cocksdorp van Rob Teisman en Corrie Teisman-de Jager.
In juni 2012 werd het eerste klimpark op Texel geopend op De Krim. De directeur vermeldde daarbij dat Vakantiepark De Krim een half miljoen meer omzet had gerealiseerd en dat men was gestegen van de 64e naar 61e plaats op de lijst Horecabedrijven en Hospitaly.
De Krim kocht in september 2012 het bungalowparkje UWV aan de Pelikaanweg en ging er tien luxe vakantiewoningen bouwen. Media 2017 wordt de bouw van een nieuw binnen- en buitenzwembad met diverse spectaculaire attractie afgerond.
Het einde van de activiteiten lijkt gezien deze opsomming van opeenvolgende bouwprojecten, terreinvergrotingen, golfbaanproject en aankopen op de Texelse markt voor toerisme, nog lang niet in zicht. Inmiddels won De Krim al vele prijzen zoals van 2013 tot en met 2016 de award voor het beste vakantiepark van de Wadden.
